dav
Dzień sto dziewiąty 10.01.2019
Rano budzi nas słońce. Pogoda piękna, ale zimno. Rześko, jak Krzysztof mówi. Ogarniamy się lekko, poranna toaleta, zakupy i jedziemy do San Martin de Los Andes. Zdążymy się jeszcze pokłócić na śmierć i życie ale po dwóch godzinach dochodzimy jakoś do porozumienia.
sdr
Dzień sto ósmy 09.01.2019
Finalnie nie dojechaliśmy do Villa Regina, tylko zatrzymaliśmy się w Chichinales. Noc na stacji benzynowej YPF, ale cicho i spokojnie w nocy, choć Krzysiek mówił, że jakiś pociąg jechał, czy coś? Niemożliwe. W nocy chłodno (żeby nie powiedzieć, ze zimno), trzęsę się pod kołdrą, ale tak się przytulam do męża, że 6:30 postanawia wstać i ruszyć w dalszą drogę.
dav
Dzień sto szósty 07.01.2019
Rano wstaliśmy , nieśpieszne śniadanie, jak zwykle, ostatnie w tym pobycie w Buenos Aires. Znajome nam już medialunas, kawa z gorącym mlekiem podana przez równie znajomego i przyjaznego recepcjonistę, jakżesz latynoskiego.
Po śniadaniu spakowaliśmy swój niewielki dobytek i zahaczając po drodze o sklep motoryzacyjnym, z zamiarem kupienia siatki na worki z wodą (te wcześniejsze się po prostu rozsypały, spróchniała guma i zaczęła pękać).
dav
Dzień sto trzeci 04.01.2019
Rano spokojne śniadanko w hotelu. Tak, zwykle medialunas na śniadanie, także jak to bywa, wypijamy kawę i nie czujemy się do końca pełni. Trudno. Odbijemy sobie na obiad…
bty
Dziś fantastyczne spotkania z bohaterką naszej pierwszej książki – Gracielą Antonowicz.
Dzień sto drugi 03.01.2019
Budzimy się rano, już nie pada, ale wszystko na zewnątrz mokre. Na szczęście w środku nie tak bardzo. Na stacji benzynowej kupujemy kawę i medialunas i spotykamy „brata”. W zasadzie pierwszy Defender na trasie, jak się okazuje argentyńska para artystów rzemieślników (biżuteria i rzeźba) podróżuje po kraju.
Dzień setny 01.01.2019
Och.. pierwszy dzień nowego roku. Setny dzień podróży. Dokładnie sto dni temu wyruszyliśmy z domu. Studniówka. Wypada świętować…
Noc Sylwestrowa minęła bardzo miło, nocne Polaków rozmowy. Czyli trochę o polityce, trochę o innych sprawach. Gorąco.. cały dzień gorąco.
Dzień dziewięćdziesiąty dziewiąty 31.12.2018
Ostatni dzień roku. Honorio zaprosił nas na asado w południe. Wcześniej robimy rosół (tradycyjnie) cóż na to poradzić, że polscy księża kochają polski rosół. W południe zatem jemy talerz rosołu i udajemy się tuż obok, dwie przecznice dalej do domu Honorio i jego żony Viviany.
Dzień dziewięćdziesiąty ósmy 30.12.2018
Dzień upływa leniwie. Siedzimy w domu Redemptorystów. Po śniadaniu mamy czas na swoje sprawy, o dwunastej obiad, Polaków rozmowy, później siesta. Cieszymy się życiem. Bardzo gorąco. Taki żar z nieba, ze nie chce się nic. O 16.00 rozpaduje się deszcz.
Dzień dziewięćdziesiąty szósty 28.12.2018
Pokój ze śniadaniem, płacimy 120 tysiecy. Niecałe 20 dolarów. Wyspani, pogryzieni przez komary, ale daliśmy radę. Śniadanie to bardzo słodka kawa, podobna do zbożowej, albo jakiejś rozpuszczalnej ale obok kawy to chyba nie stało, z mlekiem. Do tego bułeczki.
Dzień dziewięćdziesiąty piąty 27.12.2018
Paragwaj woła, wzywa nas z daleka. O 10.00 zgodnie z planem wyjeżdżamy. Jedziemy na most graniczny. Trochę samochodów czeka w kolejce, około 30 minut czekania. Odprawa paszportowa po stronie argentyńskiej prosto łatwo i przyjemnie, potem odprawa samochodu, gdzie oddajemy tylko nasze pozwolenie, które dostaliśmy w Gualayguechu, jakieś dwa miesiące temu i już jedziemy mostem międzynarodowym do Encarnacion, gdzie najpierw bardzo sprawna odprawa paszportowa Paragwajska, a wypisywanie pozwolenia na samochód już trochę zajmuje.
