Dzień dwieście czternasty 25.04.2019
Naprawa webasta przyniosła nam efekt w postaci spokojnie spędzonej nocy, było w miarę ciepło. Ten element osłodził nam poranek po dramatycznych wydarzeniach wczorajszego wieczoru. Okazało się bowiem, że przy sprawdzaniu salda nasze karty płatniczej, że została ona zablokowana.
Dzień dwieście dwunasty 23.04.2019
Budzimy się rano i już wiem, ze jest sześć stopni. Zimno. Trzeba sprawdzć webasto, bo wyświetla się jakiś błąd w systemie i niestety zacina się i nie grzeje. Co robić…..
Wyjeżdżamy w kierunku Fiambala, kupujemy medialunas, chwilę korzystamy z Internetu by porozmawiać z rodziną (Łukasz wczoraj miał imieniny!) i jedziemy dalej.
Dzień dwieście dziesiąty 21.04.2019
Ranek budzi nas słońcem. Po śniadaniu znowu walka z elektrycznością w samochodzie.
Poranek niespodziewanie przyniósł kolejne prace mechaniczne. Jakoś tak jedna za drugą zaczęliśmy naprawiać i kontrolować jedna z drugą sprawą. Dolewanie oleu do reduktora smarowanie wału, sprawdzanie luzu na krzyżaka i naprawa zepsutego oświetlenia wewnątrz auta.
Dzień dwieście ósmy 19.04.2019
Jedziemy w kierunku Fiambala. Ale nie udaje nam się tam dotrzeć, zatrzymujemy się bowiem w Chilecito. Niewielkie miasteczko posiada unikalną atrakcję, wpisaną na listę dziedzictwa narodowego. To kolejka linowa, która służyła na początku XX wieku do transportowania złota, srebra i miedzi z kopalni.
Dzień sto osiemdziesiąty szósty 28.03.2019
Czwartek słoneczny, chociaż zaczęła się już jesień, drzewa są żółte lub czerwone.. ciekawie… Trochę chłodno, ale tylko w nocy. W dzień temperatura zdecydowanie przekracza 25 stopni Celsjusza.
jedziemy drogą na laguna Llancanello. Tuż obok anteny, która jedyna w Argentynie „łapie” promieniowanie kosmiczne…
Dziś ciekawy dzień.
dav
Dzień sto osiemdziesiąty piąty 27.03.2019
Dziś pada cały dzień. Najpierw jedziemy do Malarque, musimy kupić profile metalowe i podnieść trochę bagażnik, tak ze 2 cm. Cybanty, które przytrzymują deski na bagażniku, szorują po dachu i wyżłobiły już całkiem niezłą „łezkę” w aluminiowym pokryciu.
Dzień sto osiemdziesiąty czwarty 26.03.2019
Ranek przyszedł szybko… o wiele za szybko. To nasz kolejny dzień na farmie, wkrótce wyjeżdżamy. Emocjonujący czas szybko się kończy, wiele się dowiedzieliśmy nowych rzeczy bardzo poszerzyliśmy słownictwo, szczególnie rolnicze… Po południu przyjeżdża Patrycja i znowu wspólnie pracujemy w laboratorium, sadząc malutkie roślinki w plastikowe pojemniki.
Dzień sto osiemdziesiąty trzeci 25.03.2019
Emocjonujący dzień. Pracuję dziś w laboratorium, gdzie przygotowuję pojemniki na sadzenie niewielkich roślinek, z których później będą sadzeniaki ziemniaków. Pracuje razem z Patrycją, to 51 kobieta, która jest niezwykle komunikatywna, opowiada wiele różnych rzeczy, łącznie z tym, ze ma 31 letniego narzeczonego, oraz że mężczyźni w Argentynie to straszni maczyści (czyli że typ maczo, kobieta jest zawsze kimś niżej…)
Krzysiek robi film dla Guillerma, który ma mu pomóc sprzedać idee dronowej pomocy w zbieraniu ładunku genetycznego (liści ziemniaka).
Dzień sto siedemdziesiąty 12.03.2019
Stanie na campingu ma swoje zalety i przy otwarciu oczu rano człowiek nie myśli, gdzie się schować, by dokonać porannej toalety. Sanitariaty co prawda mocno nadgryzione zębem czasu i nie zachęcają do wejścia, jednak SĄ. Co jest dużym plusem.
Dzień sto sześćdziesiąty szósty 08.03.2019
Rano dojeżdżamy do parku siete tazas. Droga szutrowa, a raczej piaszczysta cały czas, mocno się kurzy. Najpierw mijamy wodospad Velo del Novia, równie imponujący co oddalony niesamowicie. A wszystko to dlatego, że ponad 6 milionów lat temu wybuch jeden z tutejszych wulkanów, potem lodowiec utworzył się w rozpadlinie, po czym w związku z ociepleniem klimatu, wiele tysięcy lat temu stworzył przepiękną rzekę w rozpadlinie.
