Dzień czterysta siedemdziesiąty dziewiąty – 15. 01.2020
Dzień zaczął się przyjemnie, bo od jajecznicy na boczku i kawy. Bez kawy ze spienionym mlekiem, to nie potrafimy się już ruszyć z miejsca, gdzie spaliśmy, chyba że jest jakaś wyjątkowa sytuacja. Dziś widok na wulkan Imbabura jest imponujący.
Dzień czterysta siedemdziesiąty ósmy – 14. 01.2020
Wyjeżdżamy z Quito. Co prawda hotel mieliśmy o 10 USD tańszy, ale pokój może podobny, lekko wszystko pokryte patyną starości, dużo uszkodzeń, ale pościel czysta i materac wygodny. Śniadanie prawie że porównywalne, także cieszymy się, że zmieniliśmy hotel na ekonomiczny.
Dzień czterysta siedemdziesiąty siódmy – 13. 01.2020
Zamieniliśmy wczoraj pokój w hostelu na taki z oknem. To fajnie mieć trochę światła w pokoju. Jednak są też minusy. Bardzo upierdliwi kierowcy, którzy pół nocy trąbią przejeżdżając pod oknami. A żeby ich tak … ktoś zdyscyplinował…
Po dwunastej jedziemy do szpitala, na zmianę opatrunku i kontrolę.
Dzień czterysta siedemdziesiąty szósty – 12. 01.2020
Śpimy długo, wykończeni po wczorajszej akcji w szpitalu. Rana na plecach się goi, jemy więc hotelowe śniadanie, plastry owoców i jajko sadzone z małą kiełbaską. Kawa całkiem znośna, ale to nie to, co parzona w kafeterce… Po 11.00 wychodzimy na miasto.
Dzień czterysta siedemdziesiąty piąty – 11. 01.2020
Z naszego wspaniałego noclegowego miejsca ruszamy dalej. Dziś w planie park Antisana. To miejsce, gdzie można pozachwycać się pięknym i majestatycznym wulkanem o tej samej nazwie. Ponadto ma tam być „tons of condors” czyli w cholerę i trochę kondorów.
Dzień czterysta siedemdziesiąty czwarty – 10.01.2020
Kierunek Cotopaxi. Może dziś uda nam się dojechać. Ranek budzi nas słońcem.. pijemy kawę i jedziemy. Zimno, wiatr wieje bardzo, bardzo mocno. A my w drodze do Cotopaxi. Ciągle się martwimy, że będą chmury i niewiele zobaczymy.
Dzień czterysta siedemdziesiąty trzeci – 09.01.2020
Budzimy się wyspani i całkiem odprężeni. Jednak co jakiś czas spędzenie nocy w normalnym łóżku jeszcze nikomu nie zaszkodziło… Dobrze jest spotkać czasem na swojej drodze miłych i życzliwych ludzi. Będziemy mieć w pamięci to przemiłe spotkanie „Land Roverowej rodziny”.
Dzień czterysta siedemdziesiąty drugi – 08.01.2020
Rano dojeżdżamy do Pillaro. Jakiś czas temu skomentował nam coś na grupie Land Roverowej pewien Ekwadorczyk z okolic Ambato. Później okazało się, że z Pillaro. Zaprasza nas do siebie.
Świetnie. Jedziemy. Przed 10.00 dojeżdżamy do jego domu.
Dzień czterysta siedemdziesiąty pierwszy- 07.01.2020
Szybko szybko, rano wstajemy i jedziemy dalej. Dojeżdżamy do miejscowości Sucua i po 30 minutach znajdujemy sklep z rurami. Ale nie o to nam chodzi by za jedną małą rurkę zapłacić 25 usd ! Jedziemy dalej do Maca.
Dzień czterysta siedemdziesiąty – 06.01.2020
Wyjeżdżamy z Guayzimi. Brzmi to trochę przygnębiająco, z drugiej strony jednak ambiwalentnie, ale tego tematu nie będziemy teraz rozwijać i pewnie nigdy na tym blogu… Pozostanie to naszą słodką tajemnicą (i tajemnicą Augustyna i Tymona), dlaczego trochę z chęcią stąd wyjeżdżamy.
