dav
Dzień sto czternasty 15.01.2019
Rano pobudka szybka. Jedziemy do Dalcahue. Okazuje się że to ładne miasteczko, pięknie położone nad samym morzem. Jem tradycyjnie ceviche, tym razem dwa, jedno z łososia, ale nie norweskiego, tylko tutejszego, a drugie z dorsza. Też tutejszego.
Dzień sto trzynasty 14.01.2019
Rano budzimy się wyspani. Wschód słońca na plaży, czy może być coś lepszego? Musieliśmy otworzyć maskę, bo ciekł układ paliwowy. Po wymianie filtra partacze nie dokręcili śrubki od filta paliwa. Na szczęście Krzysztof zawsze na stanowisku, zawsze wszystko pod kontrolą.
dav
Dzień sto dwunasty 13.01.2019
Rano skoro świt budzimy się. Jest 8:00. Wulkanu Osorno oczywiście nie widać, dookoła sporo samochodów i trudno o intymność i takie tam sprawy. Jesteśmy trochę podirytowani, że wulkanu nie widać, pomimo, że dzień wydaje się słoneczny. Decydujemy, ze pojedziemy zobaczyć z drugiej strony, może tam trochę mgły opadły.
Dzień sto jedenasty 12.01.2019
Noc minęła cicho i spokojnie. Wyspaliśmy się do ósmej, wstaliśmy szybka poranna toaleta na parkingu, wizyta w miejskiej piekarni na głównej ulicy miasta i już pędzimy na granicę. Przekraczamy ją w punkcie Paso Cardenal Antonio Samore najpierw, posterunek argentyński, później 17 kilometrów dalej faktyczna granica, a dalej, prawie 20 kilometrów dalej odprawa chilijska.
dav
Dzień sto dziesiąty 11.01.2019
Dojechaliśmy w południe do Villa la Angostura. Cholernie drogie, turystyczne miejsce. Bardziej chyba niż Buenos Aires. Znalezienie noclegu poniżej 50 USD graniczy z cudem.
Nie szukamy nawet, tylko na jutro zaplanowaliśmy przekroczenie granicy z Chile w Cardenal/Samore.
dav
Dzień sto dziewiąty 10.01.2019
Rano budzi nas słońce. Pogoda piękna, ale zimno. Rześko, jak Krzysztof mówi. Ogarniamy się lekko, poranna toaleta, zakupy i jedziemy do San Martin de Los Andes. Zdążymy się jeszcze pokłócić na śmierć i życie ale po dwóch godzinach dochodzimy jakoś do porozumienia.
sdr
Dzień sto ósmy 09.01.2019
Finalnie nie dojechaliśmy do Villa Regina, tylko zatrzymaliśmy się w Chichinales. Noc na stacji benzynowej YPF, ale cicho i spokojnie w nocy, choć Krzysiek mówił, że jakiś pociąg jechał, czy coś? Niemożliwe. W nocy chłodno (żeby nie powiedzieć, ze zimno), trzęsę się pod kołdrą, ale tak się przytulam do męża, że 6:30 postanawia wstać i ruszyć w dalszą drogę.
Dzień sto siódmy 08.01.2019
Rano wspaniały wschód słońca. Claromeco to jedno z tych niezwykłych miejsc, gdzie możesz na plaży zobaczyć i wschód słońca i zachód. Oczywiście warunkiem jest bezchmurne niebo… Podobno są jeszcze takie miejsca na świecie, gdzie możesz zobaczyć rano wschód a wieczorem zachód słońca.
dav
Dzień sto szósty 07.01.2019
Rano wstaliśmy , nieśpieszne śniadanie, jak zwykle, ostatnie w tym pobycie w Buenos Aires. Znajome nam już medialunas, kawa z gorącym mlekiem podana przez równie znajomego i przyjaznego recepcjonistę, jakżesz latynoskiego.
Po śniadaniu spakowaliśmy swój niewielki dobytek i zahaczając po drodze o sklep motoryzacyjnym, z zamiarem kupienia siatki na worki z wodą (te wcześniejsze się po prostu rozsypały, spróchniała guma i zaczęła pękać).
Dzień sto piąty 06.01.2019
Dziś dzień pracowity. Wreszcie strona uzupełniona. Zdjecia zgrane z karty pamieci. Facebook ogarnięty. Można wyruszać w drogę. Planujemy jutro dojechać do Quilmes odwiedzić redemptorystów, a potem już kierunek na Claromeco i odwiedziny u Polaka (a co…. Ale mam podejrzenia, że on nie ma polskiego paszportu..) Alejandra.
