Dzień czterysta trzydziesty pierwszy – 28.11.2019
Rano niespiesznie robimy śniadanie i kawę. Chyba już stało się tradycją, że kawa jest z ciśnieniowego małego ekspresu, a mleko z pianką zrobioną blenderem. Takie małe przyzwyczajenie, a może nawet nałóg… Ale co to komu szkodzi… Miejscowość w której się zatrzymaliśmy na noc słynie z produkcji, a właściwie rękodzieła.
Dzień czterysta trzydziesty 27.11.2019
Opuszczamy Guayzimi. Jest pewne przekonanie w nas, że jeszcze tu wrócimy, ale jak to będzie, to zobaczymy… plan jest, póki co. Na razie jedziemy ponownie na szlak. Najpierw do Chicaña, zobaczyć się z ks. Antonim. To ciekawa postać. Długo był we Włoszech (gdzie nauczył się pić kawę, czarną, jak węgiel), nauczył się też języka migowego i uczył osoby niesłyszące.
Dzień czterysta dwudziesty dziewiąty 26.11.2019
Wtorek. Jesteśmy już trochę zmęczeni tymi ciągłymi wieczornymi przygrywkami, aby nie powiedzieć wprost całkowitym i totalnym hałasem! Konwent położony jest blisko głównego placu, na którym co noc, całą noc, przygrywają różne zespoły i soliści. Łomot jest ogromny. Wstajemy niewyspani, ale dziś w mieście dodatkowo jest parada, przemarsz grup młodzieży ze szkół.
Dzień czterysta dwudziesty ósmy 25.11.2019
Poniedziałek. Leniwie upływa nam dzień. Dużo, Dużo pada. Tu to jest normą i nikt się nie dziwi za mocno, ani nie narzeka. Po prostu pogoda jak co dzień… Dziś zawody rowerowe, ale nikt nie bierze w nich udziału.
Dzień czterysta dwudziesty siódmy 24.11.2019
Zostaliśmy ponownie kucharzami w konwencie Franciszkanów… A właściwie ja zostałem szefem kuchni, a Izabela jest pomocnicą… Niedziela wiec czas na rosół i inne tego typu kwestie. W południe idziemy zobaczyć jak tam obchody święta miasta. Dzisiaj targ wiejski, sprzedają różne przysmaki, takie jak owoce kakaowca, kawę, kakao, czekoladę, gorzką jak piołun (choć nigdy piołunu nie próbowaliśmy).
Dzień czterysta dziesiąty 07.11.2019r
Dziś kolejny spokojny dzień w Valladolid. Cały dzień leje. Jest internet, pojawił się po zresetowaniu rutera, ale i tak mamy jakieś Déjà vu. Wciąż wykorzystujemy czas na pracę z tekstem. Systematyczność jest podobno cnotą i daje w długiej perspektywie duże efekty, dlatego staramy się sporo czasu poświęcić na te żmudne zajęcia.
Dzień czterysta piąty 02.11.2019r
Zrywamy się skoro świt o 6 rano. Po wczorajszym spokojnym dniu dziś czeka nas sporo wyzwań. Będziemy towarzyszyć Padre Łukaszowi w objeździe okolicznych wiosek i cmentarzy z okazji dnia zmarłych. W Ekwadorze właśnie drugi listopada jest dniem odwiedzin grobów bliskich.
Dzień czterysta trzeci 31.10.2019r
Sprawy czasem toczą się mimochodem poza nami i nie ma co za bardzo się zastanawiać nad tym :). Taki jest i dzisiejszy dzień. Jeszcze wczoraj uzgodniliśmy, że jedziemy razem do Loja, sporej miejscowości oddalonej o dwie godziny drogi na północ.
Dzień czterysta drugi 30.10.2019r
Poranek i ubiegła noc na boisku miejskim koło rzeki okazała się być spokojna. Nie licząc mnóstwa świetlików wieczorem, odwiedzających nas indyków rano i dźwięku cykad, który głośno niesie się z przyległej selvy. Dziś już bez wielkiego pośpiechu jemy śniadanie, kupujemy owoce za drobne Sole, które nam zostały i zbieramy się w drogę do granicy z Ekwadorem.
