Dzień sześćdziesiąty czwarty 26.11.2018
Rano budzi mnie ból. Od paru dni odkładam wizytę w aptece, łudząc się że przejdzie samo (!!!). Nie przechodzi. Trzeba jechać do apteki, bez problemu sprzedają mi antybiotyk. Furaginu nie ma, ale jest coś innego, co ma w składzie norloxacinę i fenazopiridinę, dwie tabletki kompleksowo, jedna co 12 , druga co 8 godzin.
Dzień sześćdziesiąty drugi 24.11.2018
Zwiedzamy dziś z Padre Andrzejem Redukcje San Igacio i górę Santa Ana, gdzie w 2011 postawiony został krzyż. Dzień upływa nam naprawdę przyjemnie.
Z krzyżem na górze Santa Ana związana jest legenda. W Santa Ana małym miasteczku w latach trzydziestych ubiegłego wieku funkcjonowała prężnie cukrownia, która dawała mieszkańcom pracę.
Dzień sześćdziesiąty 22.11.2018
Dzień dziś bardzo pracowity. Rano robiłam pranie w rzece, Krzysiek zabrał sie za film z Urugwaju. Słońce od rana bardzo gorące. Rano o 9:00 było już ponad 26 stopni. W ciągu dnia w samochodzie temperatura wzrosła do 34 stopni.
Dzień pięćdziesiąty dziewiąty 21.11.2018
Rano budzimy się na stacji benzynowej, bo jakoś tak dziś wyszło że nocowaliśmy w takim miejscu. Było już późno i zaczynało się ściemniać, więc zdecydowaliśmy się wczoraj zatrzymać się, coś zjeść i raczej spać.
Pierwsze miasto, gdzie rano sie zatrzymaliśmy to Colon.
Dzień pięćdziesiąty 12.11.2018
Pogoda pod psem. Niby ciepło, ale jednak wieje. Słońca w ogóle nie ma. Chmury nisko wiszą i lada moment może lunąć. Ale nie. Cały dzień jakoś się udaje i nie pada.
Rano śniadanie, jajecznica i te sprawy. Oczywiście znowu Krzysiek ma zdjęcie jak robi jedzenie, co znowu będzie skomentowane, że ja nic nie robię w tym temacie.
Dzień czterdziesty ósmy – 10.11.2018
Pierwsza noc poza statkiem minęła z przygodami, o ile tak to można powiedzieć. Po pierwsze znaleźliśmy piękne miejsce na nocleg, najpierw wjechaliśmy na plażę Los Titanes potem na Araminda i tam się rozstawiliśmy, zjedliśmy kolację, było całkiem miło i przyjemnie.
Dzień czterdziesty siódmy – 09.11.2018
Schodzimy ze statku. Czas najwyższy. Po pięćdziesiątym trzecim dniu rejsu, rano wysiadamy. Zjadamy szybkie śniadanie, pożegnalne uściski z Markiem, Krzyśkiem, Sergeyem. Czas szybko leci. To był niezwykły rejs i na pewno na długo go zapamiętamy. O 10.00 jesteśmy już spakowani w samochodzie i wyjeżdżamy.
Dzień czterdziesty szósty – 08.11.2018
Tuż po lunchu wpływamy do Montevideo. Stoimy na najdalszym miejscu w porcie, a ze względu na to, ze urząd celny po południu już nie pracuje, musimy zostać jeszcze jedna noc na statku. W sumie to nam to nawet pasuje.
Dzień trzydziesty szósty – 29.10.2018
Około 17.00 mamy być w Rio de Janeiro. Niby z Vitorii jest tylko 17 godzin, ale w praktyce trzeba czekać na miejsce w porcie, więc pomimo że płyniemy na razie z prędkością 17 węzłów, to za jakiś czas będziemy redukować prędkość i jeszcze nie wiadomo jak to będzie.
Dzień trzydziesty czwarty – 27.10.2018
Sądny dzień wczoraj. O 14.00 podpłynął pilot. Wszystko wydawało się być dobrze, widziałam jak z małej łódki przemieszcza się w stronę statku, wysoki, lekko przyprószony siwizną mężczyzna. Potem widziałam ten moment jak chwycił się drabinki i raptem, w ciągu jednej sekundy znalazł się w wodzie.
