Dzień trzysta czterdziesty dziewiąty 07.09.2019
Ten lot dał nam mocno w kość… Dobre kilka godzin trzęsło niemiłosiernie! Samolot co chwilę skakał to w górę to w dół. Pewnie było to spowodowane większymi niż normalnie „dziurami” powietrza w tej części świata. Widzieliśmy pod sobą przesuwające się kontury północno zachodniej części Kanady na pograniczu z oceanem Atlantyckim.
Dzień trzysta czterdziesty ósmy 06.09.2019
Co by nie mówić i pisać o długich lotach samolotami, to na pewno są bardzo męczące. Już sama faza oczekiwania na nasz pierwszy etap przelotu z Limy do Toronto w Kanadzie dała nam nieźle w kość.
Dzień trzysta czterdziesty siódmy 05.09.2019
Od rana mamy już nerwy przed wylotem. Niby nic szczególnego, jednak nosi nas trochę. Jemy śniadanie, potem kręcimy się trochę po domu Cecylii, który jest bardzo rozległy. Staramy się zabijać czas, aby nadszedł moment wyjazdu na lotnisko.
Dzień trzysta czterdziesty szósty 04.09.2019
No dobra, koniec z „ukrywaniem”, niespodzianki !. Chyba już większość z Was wie, że jedziemy do Polski… Ciężko było ukrywać tajemnicę przez prawie 3 miesiące !. Ale jakoś tak wyszło, że nie bardzo sami wiedzieliśmy chyba co zrobiliśmy kupując bilety do Polski i nie docierało do nas, że lecimy do domu.
Dzień trzysta czterdziesty piąty 03.09.2019
Coś to Peru ma w sobie, że nie możemy go jeszcze rozgryść. Nie wiem, czy to duża odmienność, wcześniej odwiedzonych krajów Ameryki Południowej, czy coś innego. Chyba jesteśmy jeszcze za tu krótko, aby to rozstrzygnąć. Musi minąć zdecydowanie więcej czasu.
Nowoczesna technologia wkradła się już chyba na dobre do naszego życia. Zawładnęła niemal wszystkimi dziedzinami i śmiem twierdzić, że nie możemy bez niej żyć….???
Drony, bo nich mowa są tego najlepszym przykładem. Ostatnio zewsząd „atakują” nas piękne ujęcia filmowe i zdjęcia wykonywane właśnie przy użyciu tych latających maszyn.
Dzień trzysta czterdziesty czwarty 02.09.2019
Poranek przywitał nas lekka mżawką. Cały horyzont nad oceanem jest mocno zaciągnięty chmurami. Piasek pod stoami mocno wilgotny i nie wiadomo, czy bardziej od morskiej bryzy, czy od deszczyku. Jednak jakoś tak ochoczo wstajemy już około 7 i pierwsze działania, to kawa… Potem pomału budzą się nasi towarzysze i wspólnie zaczynamy kolejny dzień.
Dzień trzysta czterdziesty trzeci 01.09.2019
Dziś pierwszy września. Dzień kiedy dzieci i młodzież wraca ponownie do szkoły. Kiedy mentalnie kończą się wakacje. Kiedy jesień zbliża się wielkimi krokami i jakaś taka nostalgia ogarnia człowieka za uciekającym latem… A nas to wszystko całkiem omija, nie dotyczy i całkowicie nie jest ważne!
Dzień trzysta czterdziesty drugi 31.08.2019
Dziś dzień lenistwa. Rano po wspólnym śniadaniu, nasze „drogi” rozdzielają się na kilka godzin. My zostajemy z synami Jakuba na miejscu, a on z Anną płyną na pobliską wyspę oglądać różne zwierzęta tam żyjące. Mamy jakoś tak już przesyt różnych fok, słoni morskich, ptaków i … zbiorowych wycieczek :).
Dzień trzysta czterdziesty pierwszy 30.08.2019
Po porannych standardowych czynnościach, jak kawa, herbata, jajecznica, siku itp. ruszamy na skróty w kierunku miasta i potem dalej. Jednak okazuje się, ze nie jest to takie łatwe. Pomimo, że rzeka jest całkowicie wyschnięta, to drogę zagradzają nam jakieś gospodarstwa domowe.
