603 dzień wyprawy

Chicharrón, popularna przekąska w Meksyku, jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów tamtejszej kuchni, mającym swoje korzenie w hiszpańskich wpływach z czasów kolonialnych. Jest to potrawa składająca się z głęboko smażonej skóry wieprzowej, która może być podawana na wiele różnych sposobów, zarówno jako samodzielny przysmak, jak i dodatek do dań. W Meksyku chicharrón jest uwielbiany za swoją chrupkość, intensywny smak i uniwersalność, będąc obecnym w różnych regionach i kulturach tego kraju.

Chicharrón tradycyjnie przygotowuje się poprzez smażenie skóry wieprzowej w głębokim tłuszczu, aż stanie się chrupiąca i złocista. Proces ten, znany jako „freír en su propia grasa”, sprawia, że potrawa nabiera wyjątkowej tekstury, która z jednej strony jest delikatna, a z drugiej pełna wyrazistości. Czasami skórę wieprzową gotuje się wcześniej, by stała się bardziej miękka, po czym smaży się ją do chrupkości. Zdarza się także, że chicharrón jest przygotowywany nie tylko ze skóry, ale również z mięsa czy nawet podrobów, co dodaje mu jeszcze więcej smaku i różnorodności.

W Meksyku istnieje wiele różnych wariantów chicharrón. W centralnych częściach kraju często można spotkać chicharrón prensado, czyli wersję, w której smażoną skórę wieprzową sprasowuje się, a następnie kroi na mniejsze kawałki. Ten rodzaj chicharrónu jest często wykorzystywany jako nadzienie do tacos lub quesadillas. Jego miękko-chrupiąca tekstura i wyrazisty smak doskonale komponują się z pikantnymi sosami, cebulą i świeżą kolendrą, tworząc zaskakujące połączenia smakowe.

Innym popularnym sposobem podawania chicharrónu jest chicharrón en salsa verde lub roja, czyli kawałki smażonej skóry podawane w sosie zielonym (na bazie tomatillo) lub czerwonym (z papryczek chili). W tej wersji chicharrón chłonie intensywne smaki sosu, mięknie, ale zachowuje swoją charakterystyczną chrupkość. Danie to jest często serwowane z ryżem, fasolą lub jako część większego posiłku, co czyni je nie tylko smaczną przekąską, ale i pełnowartościowym daniem.

Nie można zapomnieć o chicharrón jako typowej ulicznej przekąsce, która jest sprzedawana w Meksyku na każdym kroku. Sprzedawcy oferują różnorodne wersje – od dużych kawałków chrupiącej skóry sprzedawanej na wagę, po cienkie plasterki, które są serwowane w torbach, często posypane sokiem z limonki, ostrą salsą i posypką chili. To połączenie smaków sprawia, że chicharrón jest niezwykle popularny jako szybka przekąska, którą można zjeść w biegu lub podczas spaceru po ulicach miast.

Chicharrón w Meksyku nie ogranicza się jednak tylko do wieprzowiny. W niektórych regionach można znaleźć chicharrón z kurczaka, wołowiny, a nawet ryb. Każda z tych wersji ma swój unikalny smak, który odzwierciedla lokalne preferencje i dostępność produktów. Na przykład w nadmorskich regionach popularny jest chicharrón de pescado, gdzie ryba jest smażona w podobny sposób jak wieprzowa skóra, a jej chrupkość i delikatność sprawiają, że staje się atrakcyjną alternatywą dla tradycyjnych wersji.

Chicharrón ma również swoje miejsce w historii Meksyku. Jest to danie, które odzwierciedla fuzję hiszpańskich tradycji kulinarnych z mezoamerykańskimi technikami obróbki mięsa. Przywieziona przez Hiszpanów technika smażenia wieprzowiny szybko zdobyła popularność wśród lokalnych społeczności, które zaczęły ją adaptować na własne potrzeby, łącząc ją z lokalnymi składnikami i przyprawami.

Dziś chicharrón jest symbolem meksykańskiego street foodu i kuchni domowej. Jest obecny na wielu stołach, od skromnych wiejskich jadalni po eleganckie restauracje w dużych miastach. Jego wszechstronność, od prostych przekąsek po złożone dania, sprawia, że jest to potrawa, która łączy ludzi z różnych klas społecznych i regionów.

Zatem już wiemy, że chicharrón to więcej niż tylko smażona skóra wieprzowa – to kulinarna ikona Meksyku, która odzwierciedla bogatą tradycję, kreatywność oraz miłość do intensywnych smaków. Bez względu na to, w jakiej formie jest podawany, zawsze cieszy się niesłabnącą popularnością, będąc jednocześnie przysmakiem i częścią meksykańskiej tożsamości kulinarnej.

Jednak dla nas to ciągle coś czego nie będziemy jeść. Jakoś nas tak odrzuca. Sam zapach tego już jest odpychajacy.. Ale cóż.. o gustach się nie dyskutuje

22.10.2024

————————————-