183 dzień wyprawy

Zbieramy siły, robimy filmy. trochę pracujemy, te nasze przepisowe 5 godzin, odchwaszczanie zajmuje sporo czasu. Ale poza tym spędzamy leniwie czas, ciesząc się ciszą, spokojem. Pełna regeneracja. Jak widać tego nam było potrzeba. Co prawda między nami są różnice zdań co do planowanej długości pobytu w tym miejscu… Ale tą kwestie zostawiamy na później.

182 dzień podróży

Tego nikt się nie spodziewał. Albo inaczej, wiedzieliśmy, że w Kanadzie są niedźwiedzie, wiedzieliśmy że w Salmon Arm są niedźwiedzie. Wiedzieliśmy, że tu na posesji gdzie mieszkamy, w ogrodzie, widziany był niedźwiedź (są dowody w postaci fotografii, a także zeznań właścicielki nieruchomości, nawet zamrażarka na zewnątrz jest zabezpieczona łańcuchem, bo podobno miś się do niej dobierał…).

181 dzień wyprawy

Dziś pyszne drożdżowe ciasto. Niedzielne. Ale niedziela mija nam leniwie i tylko wizyta Heidi, przyjaciółki pani domu mobiilzuje nas do ponad dwugodzinnej pogawędki. Heidi jest Niemką, także jej angielski jest z silnym niemieckim akcentem. To spore wyzwanie lingwistyczne, ale dajemy radę…

Poza tym podlewamy ogród, głaszczemy kota, karmimy go, dbamy by miał zawsze pełne miski.

180 dzień wyprawy

Poranek po raz kolejny w tym samym miejscu uzmysławia nam że czasem dobrze jest mieć stały dach nad głową. Po porannych rytualnych czynnościach kawowa, śniadaniowych, ruszamy trochę do pracy. Żeńska część zanurza się w ogrodzie który wymaga sporo pracy przy uporządkowaniu pomidorów, truskawek i innych warzyw i kwiatów.

179 dzień wyprawy

Korzystając z okazji że mamy do dyspozycji całą kuchnię i to nawet bardzo dobrze wyposażoną, jedziemy na większe zakupy. Na szczęście w Salmon Arm jest Wolmart. Tam przyzwyczailiśmy się kupować większość potrzebnych rzeczy. Poza tym sąsiadka naszej gospodyni odwiedziła nas i powiedziała że w mieście jest też jeszcze jeden w miarę tani i dobry sklep spożywczy.

178 dzień wyprawy

Fajnie jest ponownie obudzić się w normalnym domu. Posiadanie pod ręką łazienki, gniazdka elektrycznego czy kuchenki z piekarnikiem też ma duże znaczenie. To miła odmiana od dotychczasowego życia minimalistycznego. Przez najbliższe dni, a może nawet tygodnie tak właśnie planujemy funkcjonować.

177 dzień podróży

Rano dojechaliśmy do Vernon, ale jednak okazało się że coś zafiksowaliśmy od dawna na tym miejscu, a mieliśmy pojechać do Salmon Arm. Tam też finalnie podjechaliśmy jakieś 50 km dalej. Pogoda w kontekście dymów z okolicznych pożarów lasów znacznie się poprawiła.

176 dzień podróży

Jakiś tak trudny dzień dzisiaj. Zaczęło się nawarstwiać wczoraj wieczorem Jechaliśmy i jechaliśmy cały czas w stronę Vernon gdzie chcemy sę zatrzymać na trochę, a tu wokół nas coraz większa mgła. Wiedzieliśmy , że to nie mgła, tylko dymy z tych pożarów które trawią Kanadę i konkretnie British Columbię.

175 dzień podróży

Kanadyjska przygoda dopiero się zaczyna W brytyjskiej Kolumbii gdzie jesteśmy teraz (która jest ogromna terytorialnie) są pożary w lasach stąd też owietrze jest mało przejrzyste i w zasadzie nie widać niebieskiego nieba, ale szarość u góry. Nie ma oczywiście dymu ogromnego i tak dalej co to to nie.

174 dzień podróży

Rano obudziło mnie parcie na pęcherz. Pewnie, nie jest to to, o czym ludzie czytają w blogach, ale jak tu żyć rano, kiedy strasznie się chce siku… A tu trzeba się ubrać, wyjść na zewnątrz. Krzysiek oczywiście zaczyna znowu, że w kamperze, albo w vanie byłoby inaczej, nigdzie nie trzeba by wychodzić i tak dalej i tak dalej.