Poranek uwzględniając przesunięcie czasu o 6 godzin do przodu zastał nas już w Amsterdamie. Mgliście i pochmurno, nie wspomnę o temperaturze, która tu oscyluje w okolicach kilku stopni na plusie. A my przyzwyczajeni przez ostatni rok do upałów powyżej 35 stopni, zimo odczuwamy podwójnie.

Dziś ostatni poranek w Kartagenie. Właściwie nic wcześniej nie przygotowywaliśmy z bagażami i czeka nas to dziś. Ale nie nerwowa, bo samolot mamy dopiero pod wieczór. Zatem śniadanie jeszcze jemy normalnie w hotelu, a potem ja zostaje dokończyć kolejny odcinek filmu z Peru.

Kompletnie niepostrzeżenie mija nasz ostatni dzień w Cartagenie. Jest smutek pomieszany z dużą radością, ba nawet z ekscytacją. Nowy projekt, nowe wyzwanie, nowe przygody. Wszystko to przed nami. A tymczasem dziś jeszcze Cartagena, którą uczciliśmy wielkim szaleństwem, poszliśmy zjeść – ja Ceviche, w prawdziwie peruwiańskiej knajpie, a Krzysiek – jednak pizza.

Dzień wolny dziś w Kolumbii. Świętowane jest niepokalane poczęcie Maryi. Oznacza na że na ulicach pustki, ludzie siedzą po domach, nikogo nie ma. Wieczorny, a wcześniej popołudniowy przynoszą przyjemny czas razem. Trochę może za dużo pracujemy, ale już kolejny film jest złożony, kolejne teksty się tworzą i tak niepostrzeżenie mija ostatni wtorek w Cartagenie, ostatni wtorek w Columbii.

W całym mieście pojawiły się świąteczne dekoracje, wielkie choinki, oświetlenie. W sklepach t-shirty świąteczne, bożonarodzeniowe. Mikołaje, renifery, bałwanki. W Cartagenie to jak matrix. Cały czas 30 stopni Celsjusza, a tu bałwanki. Dla nas duży dysonans, bo jak to t-shirty na święta??