Dzień sto szesnasty 17.01.2019
Dobrze, że przypomnienie w telefonie melduje mi, że dziś urodziny Joanny. Wysyłam życzenia via Whats’up. Ranek piękny Patagonia Chilijska zachwyca i nie chce przestać jest tak pieknie, że niczego wiecej do szczęścia nie potrzeba. No, może okularów.
Dzień sto piętnasty 16.01.2019
Płyniemy promem z Quellon na wyspie Chiloe do Chaiten na kontynencie. Chile to wielki kraj, a w patagońskiej części bardzo mocno poprzedzielany różnymi jeziorami, dopływami, poszarpanymi wybrzeżami, dlatego też często korzysta się tu z promów. Gdybyśmy zdecydowali się na to, że z Chiloe jedziemy do Chaiten „naokoło”, to musielibyśmy cztery razy korzystać z niewielkich promów.
Dzień sto czternasty 15.01.2019
Rano pobudka szybka. Jedziemy do Dalcahue. Okazuje się że to ładne miasteczko, pięknie położone nad samym morzem. Jem tradycyjnie ceviche, tym razem dwa, jedno z łososia, ale nie norweskiego, tylko tutejszego, a drugie z dorsza. Też tutejszego.
Dzień sto trzynasty 14.01.2019
Rano budzimy się wyspani. Wschód słońca na plaży, czy może być coś lepszego? Musieliśmy otworzyć maskę, bo ciekł układ paliwowy. Po wymianie filtra partacze nie dokręcili śrubki od filta paliwa. Na szczęście Krzysztof zawsze na stanowisku, zawsze wszystko pod kontrolą.
Dzień sto dwunasty 13.01.2019
Rano skoro świt budzimy się. Jest 8:00. Wulkanu Osorno oczywiście nie widać, dookoła sporo samochodów i trudno o intymność i takie tam sprawy. Jesteśmy trochę podirytowani, że wulkanu nie widać, pomimo, że dzień wydaje się słoneczny. Decydujemy, ze pojedziemy zobaczyć z drugiej strony, może tam trochę mgły opadły.
Dzień sto jedenasty 12.01.2019
Noc minęła cicho i spokojnie. Wyspaliśmy się do ósmej, wstaliśmy szybka poranna toaleta na parkingu, wizyta w miejskiej piekarni na głównej ulicy miasta i już pędzimy na granicę. Przekraczamy ją w punkcie Paso Cardenal Antonio Samore najpierw, posterunek argentyński, później 17 kilometrów dalej faktyczna granica, a dalej, prawie 20 kilometrów dalej odprawa chilijska.
