Dzień trzysta czterdziesty pierwszy 30.08.2019
Po porannych standardowych czynnościach, jak kawa, herbata, jajecznica, siku itp. ruszamy na skróty w kierunku miasta i potem dalej. Jednak okazuje się, ze nie jest to takie łatwe. Pomimo, że rzeka jest całkowicie wyschnięta, to drogę zagradzają nam jakieś gospodarstwa domowe.
Dzień trzysta czterdziesty 29.08.2019
Poranek ujawnił w całej rozciągłości jakie fajne miejsce udało nam się trafić na ten nocleg. Stoimy na skraju głębokiej doliny, która potem ostro opada w dół w kierunku miasta Nazca. Ono samo położone jest na wysokości około 600 m, my zaś jeszcze prawie 2 kilometry wyżej.
Dzień trzysta trzydziesty dziewiąty 28.08.2019
Dzisiaj męczący dzień. Spaliśmy w miarę spokojnie, tuż nad Andahuaylas, co prawda wczoraj wieczorem trochę się niepokoiliśmy bo na parking gdzie staliśmy przyjechała osobówka i jakoś tak podejrzanie wyglądała jak zaparkowała i nikt nie wychodził ze środka.
Dzień trzysta trzydziesty ósmy 27.08.2019
Wstajemy rano w miarę wcześnie. Ja od razu biegnę do wody. Dziś jest ona cieplejsza niż wczoraj, albo to tylko takie wrażenie… Staję pod spływającym strumieniem i czuję się bosko. Można się odświeżyć, umyć i odprężyć.
Dzień trzysta trzydziesty siódmy 26.08.2019
Rano budzimy się w Cusco. Słońce późno wschodzi, bo otaczają nas drzewa i nieco przyćmiewają poranne promienie. Ale my szybko się zbieramy, jemy jajecznicę i idziemy na miasto. Głównym punktem programu jest kościół/klasztor Santiago Domingo. Kościół zbudowany na ruinach inkaskiej świątyni słońca.
Dzień trzysta trzydziesty szósty 25.08.2019
Dzisiejszy dzień pozwolił nam się wyspać. Dosyć nisko, tym samym dosyć ciepło. Noc minęła spokojnie i bardzo wygodnie. Co prawda od 7.00 miała być czynna toaleta, a otworzyli ją dopiero przed ósmą, stworzyło to pewien dyskomfort, ale jakoś daliśmy radę.
Dzień trzysta trzydziesty piąty 24.08.2019
Wszystko to co wam powiedzą o Machu Picchu to prawda. Albo kłamstwo w zależności od tego jak ktoś odebrał wizytę w tym miejscu. Machu Picchu jest subiektywnym odbiorem każdego z nas. My mało się o to nie pokłóciliśmy .
Dzień trzysta trzydziesty czwarty 23.08.2019
Budzimy się rano w Hidroelectrica na skromnym parkingu rodziny Escobar. Wczoraj pół wieczoru głośno i burzliwie zastanawialiśmy się czy zostawić auto na tym parkingu, bo jednak strach, zostawiać naszego Defendera na prawie dwa dni w obcym miejscu, ale finalnie zdecydowaliśmy się że ruszamy rano, a auto zostaje.
Dzień trzysta trzydziesty trzeci 22.08.2019
Rano wyruszamy z Cusco, trochę nam to zajmuje bo i zakupy owoców na lokalnym rynku i wyjazd z parkingu i przejazd przez Cusco (który nie należał do najłatwiejszych) droga do Hidroelectrica wiodła przez Urubambę, Olantaytambo i Santa Marie, od której zaczął się szuter.
Dzień trzysta trzydziesty drugi 21.08.2019
Dziś cały dzień zwiedzamy miasto z Anią i Kubą i ich dwoma synami. Spokojnie najpierw jemy śniadanie, a po 11.00 wyruszamy w Cusco… Oczywiście ceviche, potem lokalne kościoły i katedra, muzeum koki, miejscowe muzeum artysty rzeźbiarza.
