Ziemniaki są jedną z głównych bulw uprawianych w Boliwii. Rosną zarówno na 300 metrach nad poziomem morza jak i na 4000 metrów nad poziomem morza w cyklu wegetacyjnym około 150 dni.  Sadzenie zwykle odbywa się miedzy październikiem a listopadem. Przymrozki na niektórych, wysoko położonych obszarach Boliwii stanowią czynnik ograniczający produkcję. Wydaje się, że czynniki takie jak okresy suszy, intensywne promieniowanie słoneczne i związane z tym wysokie wartości ewaporacji mogą być związane z mrozem.

Mieszkańcy Altiplano opierają swoje doświadczenia w uprawie ziemniaków, na  tradycyjnych obserwacjach dokonywanych i przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Ich świadomość cyklicznej suszy i mrozów, pozwala na radzenie sobie z przeciwnościami, które przynosi na tym terenie natura. Cykle są sześcioletnie – jeden rok jest dobry, dwa średnio dobre, a potem trzy bardzo słabe, pod względem ilości zbiorów.

W Boliwii można spotkać takie odmiany jak: Abajeña, vislo, imilla blanco, manzana alka, manzana roja, puca pali, sallama, ajawiri azul, arichullas, papa lisa, luki blanco, oca rojo, wawanchara blanco, pali blanca, arichua, sani a także wiele innych.

Z ciekawostek – boliwijskie rodziny bardzo sobie cenią własne ziemniaki, które rosną tuż pod domem. Całe rodziny uczestniczą w procesie produkcji, tak by później można było razem jeść plony, które daje ziemia.

———————————–