Dzień dwieście sześćdziesiąty trzeci 13.06.2019
Ostatni odcinek drogi do Trinidad. Potem już podobno asfalt… Dały nam się we znaki te ostatnie dni. W aucie jest po prostu totalna piaskownica… Chyba żadne z miejsc nie uszło cało w konfrontacji z pyłem i kurzem który wlazł właściwie wszędzie.
Dzień dwieście sześćdziesiąty drugi 12.06.2019
Ponownie na głodniaka, nie licząc kilku owoców kupionych na straganie i soku z pomarańczy wypitego po drodze, wyjeżdżamy z Guayaramerin. Dziś mamy plan dojechać jak najdalej się da w kierunku Trinidad. Nie mamy pojęcia jaki jest stan drogi przed nami, a mając w pamięci poprzedni odcinek z Rurenabake, może być ciekawie.
Dzień dwieście sześćdziesiąty pierwszy 11.06.2019
Poranek po przespanej nocy w pokoju z klimą to jest to… Nawet w nocy temperatura na zewnątrz utrzymuje się w okolicach 25 stopni. Ostatnio coraz częściej zdarza nam się zostawać dłużej niż jedną noc w jednym miejscu, tak też i tym razem robimy.
Dzień dwieście sześćdziesiąty 10.06.2019
Po zaskakująco spokojnej nocy w hotelu Los Campos w Riberalta, zjadamy śniadanie, które okazuje się małym niewypałem. Ciągle nie możemy się przyzwyczaić do zwyczajów i smaków, szczególnie w Boliwii.
Pozytywny akcent, to Boliwijczyk w koszulce Lewandowskiego… na ma to swój urok, tak daleko od kraju, pomimo, że jest to koszulka Dortmundu…
Niepocieszeni z powodu zamkniętej lodziarni, pijemy sok z pomarańczy i wyjeżdżamy z miasta, na ostatni odcinek drogi do granicy z Brazylią.
Dzień dwieście pięćdziesiąty dziewiąty 09.06.2019
Jedziemy do Riberalta. Spokojnie i nie nerwowo. Najpierw usiłujemy znaleźć jednak inną drogę do Trynidadu. Wczorajsza trasa mocno dała się we znaki. Caluśkie auto zasypane.. w środku jakby tajfun piaskowy przeszedł. Nie da się doczyścić materacy.
Dzień dwieście pięćdziesiąty ósmy 08.06.2019
Ruszamy z Rurrenabaque. Jedziemy w kierunku Riberalta. Oczywiście tam nie dojeżdżamy, ,bo to daleko. Mijamy Santo Reyes, gdzie jemy obiad (nawet całkiem dobre mięso wołowe z grila, z ryżem i pieczoną yuką) , a później wpadamy w piaskowe klimaty.
Dzień dwieście pięćdziesiąty siódmy 07.06.2019
Wstajemy na śniadanie o 8.00 całkiem przyzwoicie. Owoce, papaya, ananasy, pomarańcze. Do tego dziś na słodko..naleśniki, Donaty i inne pyszności. Po dziewiątej czas na prace manualne. Robimy z nasion różnych tutejszych roślin naszyjniki i bransoletkę. Mamy specjalne narzędzia jak jednozębny widelec czy po prostu małe dłutko.
Dzień dwieście pięćdziesiąty szósty 06.06.2019
Cały dzień w dżungli.. to jest bardzo przyjemne. Po śniadaniu wyruszamy. Razem z naszą przewodniczką Yacirą łazimy ponad pięć godzin po gęstym lesie. Oglądamy różne ptaki, spotykamy też jakąś dziką świnię (ale ledwo ja widać w tych zaroślach..),
Dzień dwieście pięćdziesiąty piąty 05.06.2019
No to ruszamy. Z samego rana jedziemy, a raczej płyniemy do parku Madidi. Niestety to dosyć kosztowna impreza, ale nie ma co się nad tym zastanawiać. Ponad trzy godziny płyniemy łodzią do miejsca, gdzie zostajemy zakwaterowani.
Dojeżdżamy do Rurrenabaque. Trafiamy do agencji Max Adventure. Prowadzi ją Czeszka, która już 15 lat mieszka w Boliwii. Zastanawiamy się długo, czy jechać do Parku Madidi. To był nasz główny cel. Rurrenbaque to brama do parku Madidi, stąd wypływa się łodzią, trzy dni w dżungli, w słodkim domku..
