Dzień dwieście dziewiąty 20.04.2019
Budzimy się wcześnie, ale długo leżymy…może to dlatego ze całą noc świecił księżyc w pełni, w Dolinie w której spaliśmy było jasno tak, że można było widzieć wiele bez problemu. Ponadto latające świetliki umilały nam wczorajszy wieczór.
Dzień dwieście ósmy 19.04.2019
Jedziemy w kierunku Fiambala. Ale nie udaje nam się tam dotrzeć, zatrzymujemy się bowiem w Chilecito. Niewielkie miasteczko posiada unikalną atrakcję, wpisaną na listę dziedzictwa narodowego. To kolejka linowa, która służyła na początku XX wieku do transportowania złota, srebra i miedzi z kopalni.
Dzień dwieście siódmy 18.04.2019
Budzimy się trochę wcześniej niż zwykle. Jest po siódmej. Ciężarówki trochę krążyły po parkingu i budziły nas. Wieczorem było bardzo ciepło w samochodzie. Temperatura w środku nie chciała długo spaść poniżej 25 stopni. Trudno zasnąć. Na szczęście jakoś się udało, a w nocy lekko pochłodniało.
Dzień dwieście szósty 17.04.2019
Ruszamy. Postanowiliśmy jednak wymienić szybę przednią w Defenderze, która nam się nieco poszarpała. Pierwsze uderzenie kamieniem zaliczyliśmy jeszcze w Urugwaju, stosunkowo nieduze, a kolejne na Cartera AUstral, i właśnie do drugie zaczęło ostatnio się powiększać. Postanowiliśmy, ze nie będziemy ryzykować i pojechaliśmy wymienić do miejscowego warsztatu z szybami.
Dzień dwieście piąty 16.04.2019
Cały dzień upływa na przymocowywaniu nowego panuelu, później jeszcze lampka nad stolikiem na tylnych drzwiach. Nadszedł też czas aby wysłać PIT-y, bo z fiskusem za zeszły rok trzeba się rozliczyć. Po południu jedziemy do sklepu, uzupełniamy wiktuały i wracamy znowu na camping Suizo.
Dzień dwieście czwarty 15.04.2019
Rano wreszcie nadchodzi upragniona wiadomość – jest panel solarny. Przyszedł do San Rafael – mechanik Rodolfo prześle go nam do Mendozy. I bardzo dobrze, Mendoza może być. DO południa Krzysiek produkuje jeszcze przysznic na fince Orlanda, a po południu wyjeżdżamy.
Dzień dwieście trzeci 14.04.2019
Niedziela upływa pod znakiem urodzin Bruna i Quacina, dwóch synów Guillerma. Zostaliśmy zaproszeni na tą uroczystość – asado, wino, empanadas, picadas (czyli krojone w kostkę żółty ser i szynka), torty i ciastka. Poznajemy matkę Guillerma (Mari Antonette) i ogromną ilość rodziny, głównie siostrzenice i bratanice…
Jest bardzo przyjemnie, czas mija szybko, spedzamy tam ponad 5 godzin i słuchamy samych ciekawych opowieści.
Dzień dwieście drugi 13.04.2019
Sobotnie dopołudnia Krzysztof rozkręca pół instalacji elektrycznej. Dzielnie próbuje zrobić porządek z kablami i znaleźć masę. Kable są całe, ale kostka zardzewiała. Oczyszcza, bo nie udało mu się w Tupungato znaleźć niczego co by się nadawało. Chałupniczym sposobem dorabia jakieś blaszki i tp.
Dzień dwieście pierwszy 12.04.2019
Dziś ciekawie. Daliśmy się zagonić do roboty. W końcu nie możemy za darmo spać i korzystać z wody, prądu i gazu, a także z podstawowych produktów żywieniowych… W lodówce co prawda nic nie ma, ale jest marchwe, ziemniaki, cebula.
Dzień dwusetny 11.04.2019 !!!
Dojeżdżamy rano do Tupungato, wcześniej spaliśmy na campingu, gdzie mogliśmy rano doprowadzić się do porządku, gorący prysznic, mycie włosów, golenie, śniadanie…
Tupungato to miasto rodzinne Gringo – Don Carlosa, właściciela estancji Las Chacras.
Jesteśmy tutaj by poczekać na panel solarny.
