Dzień sto czwarty 05.01.2019
Co za dzień, co za dzień. Kolejny dzień spełniania marzeń. Jeszcze w Polsce nawiązałam kontakt z bootmaker’em, człowiekiem, który robi buty. Ale nie byle jakie buty. To teksańskie buty, takie kowbojskie. Anibal Ovieczka jest potomkiem Polaków, jak lubi o sobie mówić i ręcznie robi buty w Lanus, pod Buenos Aires.
Dzień sto drugi 03.01.2019
Budzimy się rano, już nie pada, ale wszystko na zewnątrz mokre. Na szczęście w środku nie tak bardzo. Na stacji benzynowej kupujemy kawę i medialunas i spotykamy „brata”. W zasadzie pierwszy Defender na trasie, jak się okazuje argentyńska para artystów rzemieślników (biżuteria i rzeźba) podróżuje po kraju.
Dzień sto pierwszy 02.01.2019
Wyjeżdżamy z Resistencia (bo kurcze jak to odmieniać…??). Przez Corrientes jedziemy w kierunku Buenos Aires. Do stolicy mamy niecały tysiąc kilometrów (nie wiem, czy wspominać o tym ze trochę pomyliliśmy z drogą. Ale tak to już jest w Argentynie, pojedziesz nie w tą stronę nie skonfrontujesz się z mapą i już 100 kilometrów musisz nadkładać, bo po prostu nie ma innej drogi).
Dzień setny 01.01.2019
Och.. pierwszy dzień nowego roku. Setny dzień podróży. Dokładnie sto dni temu wyruszyliśmy z domu. Studniówka. Wypada świętować…
Noc Sylwestrowa minęła bardzo miło, nocne Polaków rozmowy. Czyli trochę o polityce, trochę o innych sprawach. Gorąco.. cały dzień gorąco.
Dzień dziewięćdziesiąty dziewiąty 31.12.2018
Ostatni dzień roku. Honorio zaprosił nas na asado w południe. Wcześniej robimy rosół (tradycyjnie) cóż na to poradzić, że polscy księża kochają polski rosół. W południe zatem jemy talerz rosołu i udajemy się tuż obok, dwie przecznice dalej do domu Honorio i jego żony Viviany.
Dzień dziewięćdziesiąty ósmy 30.12.2018
Dzień upływa leniwie. Siedzimy w domu Redemptorystów. Po śniadaniu mamy czas na swoje sprawy, o dwunastej obiad, Polaków rozmowy, później siesta. Cieszymy się życiem. Bardzo gorąco. Taki żar z nieba, ze nie chce się nic. O 16.00 rozpaduje się deszcz.
Dzień dziewięćdziesiąty siódmy 29.12.2018
Gorąco od rana. Jemy polskie śniadanie u Franciszkanów i ruszamy w kierunku Asuncion, stolicy Paragwaju. Zaskakuje nas to, że nie ma tabliczki z nazwą miasta, tylko bardzo płynnie wjeżdżamy z wielu pomniejszych przyległości miasta do centrum. Bez mapy, bez nawigacji, próbujemy sobie jakoś radzić.
Dzień dziewięćdziesiąty szósty 28.12.2018
Pokój ze śniadaniem, płacimy 120 tysiecy. Niecałe 20 dolarów. Wyspani, pogryzieni przez komary, ale daliśmy radę. Śniadanie to bardzo słodka kawa, podobna do zbożowej, albo jakiejś rozpuszczalnej ale obok kawy to chyba nie stało, z mlekiem. Do tego bułeczki.
Dzień dziewięćdziesiąty czwarty 26.12.2018
NO to w drogę… mieliśmy wyruszyć wcześnie, ale się nie udało (jak to zwykle w Argentynie mało co tutaj jest na czas..). Jedziemy w kierunku Posadas, a tam zostaniemy na noc, by jutro rano przekroczyć granicę z Paragwajem.
Dzień dziewięćdziesiąty trzeci 25.12.2018
Pierwszy dzień świat. Przygotowujemy się do jutrzejszego wyjazdu. Pakowanie wszelkich rzeczy, które wydają się już być niepotrzebne w pokoju.
Obiad świąteczny uroczysty. SIedzimy prawie dwie godziny, Jarek opowiada różne anegdoty, my nie pozostajemy dłużni. Jarek spędził trochę czasu w Peru i Boliwii, więc mamy okazję zasięgnąć informacji..
