173 dzień podróży
W podróży czasem zdarzają się chwile mniej komfortowe. Dzisiejszy poranek można zaliczyć do jednego z tych momentów. Na nocleg wybraliśmy wczoraj wydawać by się mogło spokojną miejscówkę, parking w lesie, niedaleko mostu. Co prawda stały tam maszyny robocze do ładzenia asfaltu, jednak wydawało nam się, że skoro sobota jutro, to jednak będzie ok.
172 dzień podróży
Obszary które przyjdzie nam przemierzać przez najbliższych kilka dni, imponują niekońcącymi się lasami poprzecinane jeziorami, szczytami gór, wąwozami i dolinami, rzekami. Były one areną dla odkrywców pzez wiele dziesiąte lat w poprzednich dwóch stuleciach. Do teraz jadąc przez niezaludnione terytoria Yukonu i British Columbia, rzadko spotykamy osady.
171 dzień podróży
Noc w takich miejscach uświadamia nam, że człowiek lepiej wypoczywa kiedy ma świadomość, że jest bezpieczny. Zorganizowane kampingi dają to poczucie, przynajmniej nam. Dostępność toalet także nie jest bez znaczenia. Rano zgrywamy filmy z przepełnionej karty pamięci na dysk.
170 dzień podróży
Noc minęła nadzwyczaj spokojnie. Pomimo sporego ruchu ulicznego jesteśmy już zaprawieni i przystosowani do tego typu dźwięków. Obieramy kurs na południowy wschód i niedaleko za Whitehorse skręcamy z głównej drogi na Klondike Highway. Naszym dzisiejszym celem jest miasteczko Skagway.
169 dzień wyprawy
Wczoraj najlepszy z mężów znalazł wspaniałe miejsce na nocleg. Było jezioro, były góry, było wietrznie i deszczowo. Za to poranek powitał nas słońcem, może nie za wysoką temperaturą, ale było naprawdę pięknie i komfortowo. Niestety Krzysiek dalej przeziębiony, ferwexy słabo działają, niewiele wszystko pomaga.
168 dzień wyprawy
Rano wjeżdżamy do Tok. Pogoda piękna. Słońce. Gorąco. Chyba ze 25C. Spokojnie na krótki rękaw można chodzić. Robimy niezbędne czynności. Toaleta w visitor center, tankowanie. Tu ciekawostka, jak zatankujesz do pełna, możesz gratis skorzystać z ręcznej myjni. Tak też robimy.
121 dzień wyprawy
Dzień dziś wyjątkowy. Rano opuściliśmy Tuktoyaktuk, a raczej wcześnie w nocy, a może wceśnie rano. Ale od początku… Wczoraj przyjechaliśmy bardzo późno, oczywiście było jasno, słońce w rozkwicie cały czas, to nic, ze 22 czy 23.
Na końcu cypla, tam gdzie kończy się droga, gdzie piękny znak Arctic Ocean, dojechaliśmy, wykończeni i zmęczeni, ale przeszczęśliwi.
120 dzień wyprawy
Wstajemy skoro świt, bo chcemy wcześnie rano zaliczyć przeprawy promowe, które nas czekają. Pierwsza to Peel River, krótka, może 5 minutowa. Druga, za kolejne 70 km – na rzece Mackenzie, znacznie szerszej i o bardziej wartkim nurcie.
Za pierwszą przeprawą, Peel River, znajduje się mała osada Fort Mcpherson, to miejsce gdzie mieszkają „pierwsi osadnicy”, albo „pierwsze narody” czyli po dawnemu Indianie.
119 dzień wyprawy
Wstajemy w miarę wcześnie. Rano także dosyć sporo komarów. Próbujemy jakieś śniadanie zjeść nie jest to jednak łatwe, rezygnujemy szybko ze stania w tym miejscu i ruszamy. Przed nami kolejne wiele kilometrów. Nie ma nic. Na mapce turystycznej niby oznakowane kolejne punkty widokowe i miejsca do kempingowania, a raczej do postoju…Dookoło trochę karłowatych lasów, trochę gór, które z czasem zaczynają się wypłaszać.
118 dzień wyprawy
Kolejne kilometry dojazdu do drogi Dempster Highway. W niecałe 120 km pokonujemy dystans jaki dzieli nas od junctions, czyli skrzyżowania z „naszą” docelową drogą. Około południa wjeżdżamy wreszcie na naszą pierwszą ostatnią prostą do morza arktycznego, Do Tuktuyaktak jakieś 900 km… do Inuvik 736 km… Wjeżdżamy i czujemy ekscytację wielką, bo oto jesteśmy już bardzo blisko zrealizowania naszego pierwszego celu w tej podróży… Już za chwileczkę będziemy na ostatniej prostej do naszego pierwszego głównego celu tej wyprawy.
